~~කන්න හොඳට... මොකෝ ගමේ ඔච්චර හොඳට කන්න පුළුවනෑ. මට නම් කනකොට හොඳට
චිකන් කෑලි දෙක තුනවල් කන්න ඕන.~~ මාමා තම ඥාති දියණියට පැවසී ය.
ගුණපාල තම ඥාති දියණිය වන සුමනා කොළඹ රැගෙන ආවේ පාසැලකට යැවීමට කතිකා කර
ගැනීමට ය. සුමනාගේ දෙමාපියන්ට කොළඹ වන කිසිදු දෙයක් ගැන අවබෝධයක් නැත.
සුමනා සෙමින් සෙමින් කෑවා ය. වෙලාවත් 2 පසුවී ය. කොහොමටත් දැන් පාසැලකට යෑමට
අපහසු ය. මාමාගේ අදහස ගැන ඇයට නිච්චියක් නැත.
~~ඉස්කෝලෙ වැඩේට මොකද කරන්නෙ මාමේ?~~
~~ඒක තමයි ළමයො. දැන් ඉතින් දවලූත් වුණ එකේ ඉස්කෝලත් අරිනව නේ. අපි හෙටම යමු කියල
බැලූවේ.~~
~~එතකොට ආයෙත් එන්න ඕනද?~~
~~පිස්සුද ළමයෝ අද මගේ යාලූවෙක්ගෙ ගෙදර නවතිනව.~~
~~හොඳ වෙලාවට අම්ම මට ඇඳුම් බෑගෙකත් අරගෙන එන්න කිව්ව. තැන විස්වාස ද මාමා?~
~~ආයෙත් අහල. මාත් එක්ක එකට ඉස්කෝලෙ ඉගෙන ගත්තු යාලූවෙක්ගෙ ගෙදර.~~
සුමනාට කොළඹ කෑම එතරම් හුරු නැත. එහෙත් අමාරුවෙන් හෝ මාමාගේ හිත සැනසීමට ඇය
පොඩ්ඩක් කෑවා ය.
ඇගේ මාමාගේ යාළුවාගේ ගෙදරට යන විට රෑ බෝ වෙන්නටත් කිට්ටු වී ය.
~~මේක තමයි ඔන්න කාමරේ.~~ කියමින් මාමාට යාලූවා යතුර දුන්නේ ය.
~~එන්න ළමයො ඇතුලට.~~
~~මාමෙ මං ඉන්න කාමරේ?~~
~~මොකෝ උඹ හිතන් ඉන්නෙ අපි රජ පවුලෙ කියලද එක්කෙනාට කාමරෙ බැගින් දෙන්න.
මෙහෙමවත් ලැබිච්ච එක ලොකු දෙයක් කියල හිතා ගනින්.~~ කියා මාමා ඇගේ අතින් ඇද ඇතුලට
ගත්තේ ය. එහි වූයේ එක් අයෙකුට නිදා ගත හැකි එක් ඇඳ කි. සුමනාට බියක් ඇති විය. ඒත් කළ
හැකි කිසිවක් නැත. ඇයට ඇදූම් දැමීමටවත් හරි හැටි තැනක් නොමැත.
~~හ්ම්... එහෙනම් උඹ ගිහින් ඇඟ හෝදගෙන වරෙන්... දැන් ඉතින් නිදාගන්නත් එපායැ. රෑ බෝත්
වෙලා. හ්ම් පලයන්...~~
ඇය තම ඇඳුම් බෑගය ඇඳේ එක් පසෙක තබා සුක්ෂම අයුරින් නයිටියත් හවුස්කෝටයත් ගත්තා ය.
ඉතිරි ඇඳුම් පිළිවෙලට තැබුවා ය. නාන කාමරයෙන් ආ පසු ඇය ඇඳ සිටි ඇඳුම් රාක්කයේ එක්
පැත්තක තැබුවා ය. ඒ අතරේ මාමා නාන කාමරයට ගියේ ය.
පනාව ගැනීමට ඇඳුම් බෑගය වෙත ගිය ඇයට එහි යම් වෙනසක් වැටහිණ. ඇය සාමාන්‍යයෙන්
පෑන්ටීස් සහ බ්‍රා තබන්නේ යටි පතුලේ ය. එහෙත් ඒවා අනිත් ඇඳුම් අස්සට එකතු වී ඇති බවක්
ඇයට දැනින. ඇය පනාව පැත්තකින් තබා රාක්කය මත තැබූ බ්‍රා එකත් පෑන්ටියත් ඉක්මනින්
නයිටියට යටින් හැඳ ගත්තා ය. ඉන් පසු ඇය ඇඳට වී කල්පනා කරන්නට පටන් ගත්තා ය. එවිට
ඇගේ මාමා නාන කාමරයෙන් එලියට ආවේ ය.
